The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش

The Single Best Strategy To Use For بیماری پارکینسون گوگوش

Blog Article

قامت خمیده به‌صورتی‌که سر به جلو خم می‌شود و شانه‌ها حالت افتادگی پیدا می‌کنند

بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن

در نهایت، درک هر دو علائم حرکتی و غیرحرکتی پارکینسون می‌تواند باعث تشخیص زودهنگام و در نتیجه درمان زودهنگام شود که می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

با گذشت زمان ، اثربخشی داروهای پارکینسون کاهش می یابد.  در مرحله دیررس پارکینسون ، عوارض جانبی برخی داروها ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد.

  ایستادن ، اگر غیرممکن نباشد ، دشوار خواهد بود و به احتمال زیاد به صندلی چرخدار نیاز است.

پارکینسون در زندگی افراد تاثیر بسیار بدی خواهد گذاشت. از دست دادن امید به زندگی و بهبود وضعیت ، داشتن بیماری های مرتبط با سن ، ابتلا به سکته مغزی و غیره موجب مرگ این بیماران می شود. اما شایع ترین علت مرگ در این افراد ذات الریه می باشد ، چرا که این بیماری توانایی بیماران را در زمان بلع با اختلال رو به رو می کند ، علاوه بر آن نیز به وجود آمدن اختلال در گفتار و صحبت کردن آن ها باعث می شود بیماران مبتلا به فلج لرزان نتوانند به خوبی از خود مراقبت کنند.

تمامی حقوق این سایت متعلق به دکتر مونا حجازی می باشد طراحی سایت و سئوی سایت توسط گروه متخصصین آلمانت

بیماری پارکینسون اغلب باعث ایجاد مشکل در فعالیت های روزانه می شود.  اما تمرینات بسیار ساده و حرکات کششی ممکن است به شما در حرکت و ایمن تر راه رفتن کمک کند.

دارو درمانی همراه با کاردرمانی ممکن است به کاهش علائم کمک کند. (تاثیر کاردرمانی بر پارکینسون)

با این حال، تحقیقات در حال انجام است. تخمین زده می شود که مردان دو برابر بیشتر از زنان مبتلا به این بیماری هستند.

افراد مبتلا به پارکینسون ؛ به منظور پیشگیری از عدم فعالیت ، به ورزش کردن نیاز دارند. حرکت کردن ، حرکات کششی و ورزش کردن ؛ می تواند به پیشگیری از تاثیرات ثانویه از قبیل موارد زیر کمک کند :

در آخر این که نورولوژیست باید حفظ تعادل بیمار را در حالت ایستاده و همراه با هل دادن جزئی بیمار نیز بررسی نماید.

 هر سال ، محققان در تلاش هستند تا بفهمند چرا افراد مبتلا به پارکینسون می شوند.  

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان بیماری پارکینسون است معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.